Riet begon te lezen…
“Dear Joris, It was a nice and heppy time with you last time. I found your bisiness card en send you some pictures of us to the Telegraaf, the paper of your city. You let me see how important you are, but if you send me money to start a bisiness here, i will destroy the pictures. Do not call me, but wire €75.000 to my accountnumber at the Pattay Bank IBAN TH0123465 67. Kisses form Tommie”
Wat moet ik nu doen, Riet. Stel je eens voor dat de krant de foto’s ziet, dan ben ik geruinieerd en kan mijn werks als specialist wel vergeten. Ja, Joris als je van bil gaat in een ver land, zijn er altijd golddiggers. Dat moet je toch weten, stommerd.
Stommerd! Een eikel is Joris en zie hem eens zitten tegen haar aan, huilend als een klein kind en niet meer weten wat hij moet doen.
Weet je zeker dat dat bericht van Tommie is? ik zie een gmail adres en dat kan van iedereen zijn. Waarom heb je bussines cards bij je als je op vakantie ga, waarom laat je foto’s maken? was je zo bezopen of high? Man, oh man wat een ellende.
Riet, ik wist er niets van ik werd pas de volgende dag wakker en herinner me niets. Mijn portefeuille was niet gerold, ik had mijn kleren nog en Tommie zat naast me in bed. Ik weet het echt niet meer.
Riet las het bericht nog eens en zag de spellingsfouten, las het nog eens en nog eens. Joris, je moet dokken, je hebt geld genoeg, maar wat als ze meer vraagt?
Zal ik naar Thailand gaan? Ga je mee? Ik moet dat oplossen. Joris, kalm blijven, kom op en hou op met janken. Ben jij nou die bekende specialist maag darm lever arts? wat ben je nu? Een l o s e r!
Joris stond op en liep naar zijn kast waar drank stond en trok een lade open. Zal ik haar hiermee ombrengen? In zijn hand had hij een revolver. Hiermee dan, dan stop ik haar en dump haar lichaam in de zee, bij het zee aquarium. Zal ik dat doen? moet ik dat doen?
En hoe wil jij een wapen meenemen naar Thailand, lieverd. Wat nou lieverd? ik ben een regelrechte ramp geworden. Kom nou Joris, even een grote jongen blijven, kom op ga douchen en maak een maaltijd. Ik denk na.
Joris keek haar aan en Riet zag een hulpeloze blik in zijn blauwe ogen. Hij liep naar de badkamer en ze hoorde een deur dichtgeslagen worden.
Goed nadenken, Riet. Wat moet hij nu doen of zal ik gewoon vertrekken en hem laten verrekken.
Opeens rinkelde haar mobiel. Riet zag het nummer en drukte het weg. Een andere eikel, degene waarmee ze getrouwd was. Zeker om te zeggen dat hij later thuis zal zijn.. druk, druk.
Laten we eerst maar Italiaans gaan eten, dat was mijn verrassing.
Aan de overkant van de gracht werd een korte flits zichtbaar. Riet zag het niet….
Wordt vervolgd..
Riet, had zonder dat Joris het merkte, de voordeur met haar ingetoetste code geopend. Maar niet zonder eerst om haar heen te hebben gekeken.
Haar gedachten ging naar de vechtpartij die Joris had met roddelblad fotograaf. “Hee, Joris kijk eens naar mij “Het flitslicht maakte Joris woedend en de fotograaf kreeg en paar forse klappen en zag zijn camera verdwijnen in het donkere water van de gracht. “dat zet ik je betaald, verwaande eikel!”, schreeuwde de licht aan zijn mond bloedende paparazzi.
Hoorde zij de muziek waar Joris graag naar luistert als hij zich opgewonden voelt, als hij weer eens laveloos op de grond lag na een partijtje snuifwerk. Riet, deed de deur van het woongedeelte open en zag Joris liggend op de grond. “Joris, Joris, ik ben het.. hee zeg nu eens wat?”. Was hij dood?
Riet pakte haar mobiel en wilde net 112 toetsen, toen ze zag dat er beweging kwam in het lichaam van haar vriend, de specialist maag darm en lever ziektes en hoogleraar. Wat is er gebeurd? stamelde Joris en keek met zijn blauwe ogen nu glazig naar zijn vriendin.
Ik weet het niet! Joris, ik ben hier net en wilde jouw verrassen met een Italiaanse maaltijd. Vertel mij wat je de laatste uren aan het doen was.
“Kom even bij mij, ik wil je voelen en jouw adem ruiken, want het wordt een heel lang verhaal, lieverd”
Riet, ging naast Joris zitten die nu met zijn rug tegen de leren bank aanzat en nog steeds glazig uit zijn ogen keek. Op tafel lag een spiegel met wat witte poederresten en een scheermesje van zilver. Joris had dat mesje laten verzilveren bij een bevriende edelsmid en juwelier “Hof leverancier” in Den Haag.
Ze voelde dat Joris zijn rechterarm om haarheen sloeg en met zijn hand har nek begon te strelen. Wilde ze dit eigenlijk wel? Haar vriend Joris? Haar partner, de bekendste strafpleiter, die nu zeker ligt te vozen met zijn – alweer 4e p.a. personal assistent- of met zijn nieuw speeltje de bekende nieuwslezeres?.
Riet werd warm en loom, de wijn die ze op het terras in de Koningstraat had gedronken met een paar vriendinnen, begon nu te werken. Op de fiets gaan was geen slechte keuze. Nou ja , fiets.. een bakfiets, zo populair dat geheel Oud Zuid er mee de weg op gaat. Van kinderen tot en met veroverde antieke rommel, alles kon en moet mee. Zelfs een prinselijk paar werd met een bakfiets vol kinderen gesignaleerd.
Die “etterbakken”, zo noemde Riet de kinderen, gekleed in merkkleding, jengelden dat het hun lieve lust wast en keken brutaal naar het terras. Je zou ze zo uit de bak trekken en paar forse tikken op hun koninklijke billen willen geven. Nu al arrogant en straks met een opgestoken middelvinger in de bus, zonder dat het oranjepubliek dat mocht zien. Het voorbeeld gaf een van hun ooms.
Vertel, Joris! wat is er aan de hand? “Straks Riet, straks laten we elkaar beminnen, vrijen, ik wil je! voel mijn stijve!”en hij pakte Riet’s linkerhand en legde die op zijn broek.
Nee, nee en Riet trok haar hand snel weg. Joris…. eerst vertellen!
“Het begon met deze e-mail, Riet…” Op haar schoot lag nu een afdruk van het bericht…
Wordt vervolgd als u dat wilt.
Wat ging vooraf….
Het begin: Gelukkig?
Alles is perfect! Op zijn B&O geluidsapparatuur klinkt de serenade voor blazers in, opus 44 van Dvorák. Zijn appartement, aan de gracht, licht ingericht door de bekende Nederlandse interieuontwerper, die nu even in de belangstelling staat van de belastingdienst.
Joris V. 1965 geboren, zo net voor de studentenopstandenn in ’68, na de middelbare school de studie geneeskunde, de specialisatie Maag Darm Lever afgerond en nu hoogleraar aan de UV te Amsterdam. Liefhebber van De Turkse Mars, dat hij ooit had gehoord in het Tropenmuseum, maar ook van het echtpaar Eames, waarvan in zijn appartement 4 designers staan. Joris heeft een hekel aan het woord stoel.
Gekocht op een veiling en betaald met het zwart gespaarde geld van patiënten die ingrepen lieten verrichten waarvoor geen recht op vergoeding voor bestaat. DBC Diagnose Behandel Combinatie, het systeem waar hij een hele dag per week druk mee is bij de gegevensinvoer uit het Electronisch Patiënten Dossier.
Nee, dan de vrouwen, die ontmoette hij wel in de clubs en op de golfbaan, meestal “pitch & putt” banen, want de slag om het balletje recht vooruit te slaan beheerste hij nog steeds niet en dat na 125 lessen van een Pro! A raison van 45 euro per 20 minuten. Pieter-Jan, de naam alleen al, was en beproeving. “houdt u de club nu los van uw schouder, benen recht”en hij kwam dan dicht en achtter hem staan. Soms voelde hij een bobbel.
In de garage onder zijn woon complex stond zijn Spyker, gekocht met korting van zijn vriend, die even in geldnood zat door wat verkeerde investeringen in Dubai. Iets met een “Palm”, wat zeker geen bier is.
Snuiven, deed hij graag. Een paar lijntjes fijngesneden op een glazen plaat en onder het genot van een paar glazen whisky, single malt 16 jaar. Maar nooit als hij moest komen opdraven om te opereren aan een of andere maagverkleining. Alleen als hij zich weer eens zielig en eenzaam voelde en dat gebeurde nog al eens, dan ging hij uit zijn dak . Dit jaar maar op de P VV stemmen dachj Joris bekende Amsterdammer uit het roddelcircuit en RTL boulevard.
Klassieke muziek daar hield hij van. Luid klinkend door zijn uitgekiende sound check systeem geplaatst door een vriend die betaald werd met een bundel bankbiljetten uit de onderste lade van zijn linnenkast. De stapel wordt maar niet kleiner!
Kostuums uit Milaan, schoenen handgemaakt, sokken van zijde, overhemden ook op maat uit Londen. Zijn kasten hingen vol. Zijn drankvoorraad voldoende om 4 weken in zijn appartement op vakantie te gaan en allen de bezorgservice te bellen voor de maaltijden!
Milaan, zijn stad! Elk jaar kocht hij zijdezachte rode kniekousen. Niets is verfoeilijker dan het zien van witte benen boven de lage sok onder de broekspijp van een confectie kostuum. Schoenen en overhemden uit Londen, maar de kapper zit in het ziekenhuis.
Op vakantie naar Thailand om een hele week een dame mee te nemen, te verwennen en te doen wat hij alleen maar lekker vindt; Orale sex met op zijn snikkel een lijntje. Pataya, de openbare hoerenkast van het land, met drommen touristen, met eenzame zoekers naar een vrouw die, na het doorstaan van een IND procedure, dan eindelijk naar een rijtjeswoning verhuisd van haar westerse weldoener. Over de smeerlappen die het liefst zo jong mogelijk willen, wordt Joris nog misselijk bij de gedachten alleen. “Tommie”, is zijn verbinding met vakantie sex. Tommie zegt niets, doet wat hij vraagt en masseert ook nog zijn vermoeide rug en ledematen.
Maar, is hij gelukkig? Moet hij zijn geheim delen met zijn beste vriendin Riet, getrouwd is met de bekendste strafpleiter van Nederland?
Een deur ging zachtjes op. maar Joris was in gedachten met zichzelf….
